Cisco ACI (Application Centric Infrastructure) یک راهکار شبکه نرم‌افزارمحور (SDN) برای مراکز داده است. این فناوری با اتوماسیون متمرکز، مدیریت مبتنی بر سیاست و مقیاس‌پذیری بالا، عملکرد شبکه را بهبود می‌بخشد.
نحوه عملکرد Cisco ACI
اجزای کلیدی ACI
✅ APIC (Application Policy Infrastructure Controller)
- کنترل‌کننده مرکزی ACI.
- مدیریت خودکارسازی شبکه و اعمال سیاست‌ها.
- کنترل ارتباط بین نقاط انتهایی (Endpoints) از طریق قوانین مشخص.
✅ معماری Spine-Leaf
- سوئیچ‌های Leaf مستقیماً به سرورها، فایروال‌ها و سایر دستگاه‌ها متصل می‌شوند.
- سوئیچ‌های Spine به همه سوئیچ‌های Leaf متصل می‌شوند اما به یکدیگر متصل نیستند.
- این معماری باعث کاهش تأخیر و افزایش پهنای باند می‌شود.
✅ گروه‌های نقاط انتهایی (EPGs)
- گروه‌بندی منطقی دستگاه‌ها با سیاست‌های ارتباطی یکسان.
- ارتباط بین EPGها از طریق قراردادها (Contracts) تنظیم می‌شود.
✅ قراردادها و سیاست‌ها (Contracts & Policies)
- تعیین نحوه ارتباط بین EPGها.
- جایگزین روش‌های سنتی مبتنی بر VLAN.
✅ یکپارچگی با مجازی‌سازی و ابر (Cloud)
- پشتیبانی از VMware vSphere، Microsoft Hyper-V، Kubernetes و OpenStack.
- امکان پیاده‌سازی مدل‌های ترکیبی ابری (Hybrid Cloud) مانند AWS و Azure.
معماری Cisco ACI
Cisco ACI یک معماری شبکه‌ای مبتنی بر SDN (Software-Defined Networking) است که برای مراکز داده طراحی شده است. این معماری از سه لایه اصلی تشکیل شده است:
- APIC (Application Policy Infrastructure Controller)
- مغز اصلی ACI است که مدیریت سیاست‌ها و خودکارسازی شبکه را برعهده دارد.
- ارتباط بین Spine و Leaf را کنترل می‌کند.
- Spine Switches (سوئیچ‌های ستون فقرات)
- تمامی Leaf Switches به Spine Switches متصل می‌شوند.
- ارتباط مستقیم بین Leafها وجود ندارد.
- Leaf Switches (سوئیچ‌های برگ)
- میزبان‌های فیزیکی، سرورها، روترها و سایر تجهیزات شبکه به این سوئیچ‌ها متصل می‌شوند.
- Endpoints (نقاط انتهایی)
- شامل سرورها، ماشین‌های مجازی، فایروال‌ها و سایر دستگاه‌های متصل به شبکه هستند.
مراحل پیاده‌سازی Cisco ACI
1️⃣ برنامه‌ریزی و طراحی
🔹 تعیین نیازهای تجاری و شبکه‌ای.
🔹 برنامه‌ریزی آدرس‌دهی IP و VLANها.
🔹 طراحی توپولوژی Spine-Leaf با توجه به نیازهای مقیاس‌پذیری.
2️⃣ نصب سخت‌افزار
🔹 نصب فیزیکی سوئیچ‌های Spine و Leaf.
🔹 اتصال تمام سوئیچ‌های Leaf به Spineها (اتصال کامل مش).
🔹 اتصال کنترل‌کننده‌های APIC به سوئیچ‌های Leaf (نه Spineها).
3️⃣ راه‌اندازی اولیه و کشف Fabric
🔹 دسترسی به رابط کاربری APIC از طریق مرورگر.
🔹 اجرای ویزارد کشف ACI Fabric برای شناسایی سوئیچ‌ها.
🔹 اختصاص شناسه (Node ID) و نام به سوئیچ‌ها.
4️⃣ پیکربندی اولیه سیاست‌های ACI
🔹 ایجاد Tenant (جداسازی منطقی برای برنامه‌های مختلف).
🔹 تعریف VRF (Virtual Routing and Forwarding).
🔹 تنظیم Bridge Domain (بخش‌های لایه ۲).
🔹 پیکربندی EPGها (گروه‌های نقاط انتهایی) و قوانین ارتباطی آن‌ها.
🔹 تعریف قراردادها (Contracts) برای مجاز/غیرمجاز کردن ترافیک بین EPGها.
5️⃣ یکپارچگی با مجازی‌سازی و امنیت
🔹 اتصال به VMware، Hyper-V یا Kubernetes از طریق VMM Integration.
🔹 تنظیم خدمات L4-L7 مانند فایروال‌ها و متعادل‌کننده‌های بار (Load Balancers).
🔹 اعمال سیاست‌های امنیتی و میکرو سگمنتیشن.
6️⃣ تست و بهینه‌سازی
🔹 بررسی ارتباطات بین EPGها.
🔹 نظارت بر شبکه از طریق شاخص‌های سلامت (ACI Health Scores).
🔹 بهینه‌سازی سیاست‌ها بر اساس داده‌های عملکردی.
مزایای Cisco ACI
✅ ساده‌سازی مدیریت شبکه با خودکارسازی متمرکز.
✅ افزایش امنیت از طریق میکرو سگمنتیشن و کنترل سیاست‌ها.
✅ بهبود مقیاس‌پذیری برای توسعه مراکز داده.
✅ کاهش هزینه‌های عملیاتی با کاهش تنظیمات دستی.
✅ پشتیبانی از محیط‌های چند ابری (Multi-Cloud).
جمع‌بندی
Cisco ACI شبکه مراکز داده را هوشمند، مقیاس‌پذیر و خودکار می‌کند. برای پیاده‌سازی موفقیت‌آمیز این فناوری، باید برنامه‌ریزی دقیق، پیکربندی صحیح و نظارت مداوم انجام شود.
اولین فردی باشید که دیدگاه می نویسد...